Voorwaar, van de belangrijkste (zaken) wat verplicht is op een moslim om te leren en te verspreiden tussen de mensen is dat wat hem verbindt tussen de fundamenten van zijn geloof en zijn geloofsovertuiging en zo ook dat wat de juiste geloofsleer teniet doet.
En deze voorrang komt voort uit de teksten in de islamitische wetgeving en zijn stelregels die verduidelijkt zijn door de mensen van kennis.
En wat valt onder dat wat geschreven is over hetgeen wat tegenover de juiste geloofsleer staat, is dit geweldige boek van de shaykh, de herlever van de islaam, Mohammed bin ‘Abdul-Wahhaab (d. 1206H) رحمه الله die hij heeft genoemd; de tenietdoeners van de islaam.
De rechtsgeleerden onder alle wetscholen plaatsen aan het eind van hun boeken over de islamitische wetgeving (fiqh) de titels: Hoofdstuk; uit de islaam treden, of; oorzaken waarmee iemand uit de islam treed. (en de tweede titel slaat terug op de eerste titel, oftewel heeft dezelfde betekenis als de eerste titel).
En er is geen boek onder de grote boeken van de wetscholen waarin achter in het boek geen vermelding staat over de oorzaken van het uit de islam treden of een hoofdstuk over uit de islam treden. En dat is wat door de vromen van deze tijd, de tenietdoeners van de islaam, genoemd wordt. Omdat deze titel een oplettendheid opwekt.
